Een belangrijk aspect in de opvoedingsondersteuning voor mij is aansluiten bij het gezin. Wat is voor jullie belangrijk, wat wil jij je kind nou eigenlijk vertellen en hoe breng jij je boodschap over.
Opvoeden moet geen aangeleerd kunstje moet zijn, het moet vanuit het hart komen. Wanneer je opvoedt vanuit het hart, sta je achter de keuzes die je maakt en dat maakt en dat voelt en ervaart ieder kind. Opvoeden vanuit het hart brengt harmonie en stabiliteit in het gezin.
Krap jij je wel eens achter de oren?
Soms lijkt de hele opvoeding van de kinderen bij een ander wel vanzelf te gaan. Bij een ander is nooit gedoe, die hebben kinderen die netjes aan tafel zitten in een restaurant, geen krijsende peuters op de grond in de supermarkt, geen ontploffende bommetjes op het schoolplein omdat ze deze keer na school niet kunnen spelen met dat ene vriendje en ook geen hysterische puber die de deur uit het kozijn smijt omdat ze nooit wat mag…
Maak je geen illusie! Overal in ieder gezin is wel wat, alleen is niet alles altijd zichtbaar.
Misschien is jouw kind ook gewoon minder geïnteresseerd in wat de omgeving ervan vindt als hij zijn emoties uit en is het andere kind zich wat meer bewust van prikkende ogen in de rug en de mening van een ander.
Iedereen is anders en iedereen reageert ook anders, maar geloof me…. Overal is wel wat!
Ieder doet het op zijn of haar manier.
Misschien denk je dat het bij jou erger is dan bij de ander, of vertel jij jezelf dat je geen goede ouder/opvoeder bent.
Misschien heeft iemand wel eens tegen je gezegd dat jij je kind moet gaan opvoeden, of voel jij de ogen van de ander in je rug prikken en kun je de gedachten van de ander horen zonder dat hij of zij wat zegt.
Misschien schaam jij je zelfs wel een beetje voor het gedrag van je kind, of baal je dat uitgerekend jouw kind zich zo temperamentvol moet gedragen.
Het uiten van emoties kan voor kinderen ingewikkeld zijn. De emmer zit vaak ineens vol en ineens moet die emmer dan ook weer leeg.
Ieder kind verwerkt emoties op een andere manier, de een wordt heel boos, de ander, maakt dingen kapot en weer een volgende gaat spijbelen van school of krast zichzelf in de armen.
Zullen we het er gewoon eens over hebben? Ja graag